Work hard, play hard

Ik ben ongelofelijk trots op mezelf dat ik mezelf weer achter mijn laptop heb gekregen om jullie te vertellen hoe het in het beruchte Gettysburg is. De afgelopen maand is voorbij gevlogen en ik heb het gevoel dat het gister was dat ik bij Emma thuis op mijn laptop mijn vorige verhaal schreef. Maar in de tussentijd is er wel weer het een en ander gebeurd, want het leven as college student is nooit saai!!

Ik heb dus mijn spring break bij Emma doorgebracht, Emma is een van de twee beste vriendinnen die ik hier heb. Em zit bij mij in het hockey team en ze is echt extreem geestig!! Het huis kon niet Amerikaanser; allemaal heel lekker kitsch maar wel heel schattig. Het was een klein bungalowtje met een enorme tuin waar de herten gewoon in rondliepen, maar zonder omheining of iets dus echt nul privacy en je kan ook precies zien wat de buren in de tuin deden.

Op vrijdag en zaterdag hebben we een beetje met haar vrienden gechilld en dat was allemaal heel gezellig, en het was gewoon precies zoals ik ook altijd met mijn vrienden ben als ik thuis ben! Op zondag was een van mijn vriendinnetjes uit mijn hockeyteam jarig en die woonde dichtbij dus toen zijn we daar geweest en hebben we daar geslapen, dus dat was heel gezellig. Op woensdag ben ik voor het eerst naar een ice hockey game geweest. Emma’s ouders zijn gescheiden en Emma woont bij haar moeder, die trouwens de grootste lieverd ooit is, maar we gingen naar de wedstrijd met Emma’s vader, van wie Emma de humor heeft meegekregen!! Dat was echt ontzettend gaaf, er zaten twee enorme fans voor ons die maar bleven schreeuwen: FLYERS GO BACK TO PHILLY, ASSHOLES, ASSHOLES, GOOOO DEVILS. Dus dat maakte de sfeer helemaal compleet!! Ice hockey is vanaf toen ook mijn nieuwe favoriete sport geworden, want het gaat zo snel en er gebeurd zo veel. Op donderdag hebben we met haar Nederlandse hockey coaches geluncht dus dat was ook erg leuk! Op vrijdag was de grote dag want we gingen naar New York City!! Vroeg op en met de trein naar Penn station en vanaf daar hebben we een beetje rondgezworven. We hebben door Times Square gelopen en een beetje gewinkeld en we zijn helemaal naar de top van het Empire State Building geweest. Het waaide alleen echt heel erg hard dus het was best wel een beetje eng, maar nog steeds erg indrukwekkend!! We hebben in het hard rock cafe gegeten dus dat was ook nog een ervaring!! ’s Avonds zijn we uitgeput op de bank geploft en heb ik ingepakt want de volgende dag ging ik er weer vandoor.

Tien knuffels, kussen, I love you and I’ll miss you’s later zat ik in mijn eentje in de trein naar Philadelphia. Ik had het openbaar vervoer in Nederland nog nooit zo gewaardeerd, het is hier allemaal zo ongeorganiseerd!! Maar na twee uur kwam ik aan in Philly, waar iedereen in het groen verkleed was vanwege Sint Patrick’s day. Dit is een Ierse feestdag die groot in Amerika wordt gevierd, en eigenlijk een beetje te vergelijken is met Koninginnedag. Buiten stond Hiddo me op te wachten, want daar ging ik de rest van het weekend mee door brengen! We zijn heerlijk gaan eten in een Spaans tapas restaurant, en hebben we even goed bijgekletst. Daarna zijn we doorgegaan naar het Philadelphia Museum of Art, wat echt heel erg indrukwekkend was want er was zo veel goede kunst!! Nadat Hiddo me vijf keer het verschil tussen Manet en Cezanne had uitgelegd, deed ik het nog steeds de helft van de tijd fout, maar ook de helft van de tijd goed!! Daarna hebben we een beetje door de stad gewandeld en besloten dat we hier wel zouden kunnen wonen. ’s Avonds hebben we heerlijk in een extreem goed restaurant gegeten en heb ik in één maaltijd, foie gras, octopus en kaviaar gegeten, wauw! Toen we om 11 uur eindelijk in ons ontzettend gave, hippe hotel aankwamen zijn we meteen neer geploft in onze heerlijke bedden. De volgende ochtend ging namelijk om 8 uur de wekker al en sinds Hiddo en Zoë dezelfde genen hebben, en allebei absoluut geen ochtend mensen waren kostte dit best wat moeite. Na een kort gevecht om wie moest rijden zaten we toen braaf om kwart voor 9 in de auto naar het Barnes museum, ik denk oprecht een van de beste musea in de hele wereld. Het gebouw was net nieuw en de architectuur was prachtig. We hebben er drie uur door heen gelopen en ik had nog steeds niet alles gezien en alles opgeslagen. Barnes had meer dan honderd schilderijen van alleen Renoir, daarnaast had ie nog veel van Cezanne en Matisse, een paar van Van Gogh en Monet en nog een boel andere. Het was ongelofelijk!!! We hebben er nog uren over nagekletst tijdens de brunch. Daarna zijn we nog door het gedeelte van Philly gelopen dat bekend staat omdat de onafhankelijkheidsverklaring daar is getekend. En toen heb ik drie uur naar huis gereden, met een snurkende oom naast me.

Op zondag avond kwam ik terug en werd bij ons op school Sint Patricks day gevierd, dus hup de groene broek aan en zo veel mogelijk lelijke groene kettingen, zonnebrillen en petten. Alle vriendinnen weer met elkaar gingen we de deur uit naar de favoriete fraternity om op sunday funday (zo wordt uitgaan op zondag hier genoemd) het Ierse bloed te vieren. Alles was groen, inclusief alle mensen en de drankjes, dus het was echt groot feest. De volgende dag was het erg moeilijk om uit bed te komen, maar het was het waard.

Sinds toen heb ik het eigenlijk heel druk gehad met school en sorrority events en mijn vriendinnen. Op volle toeren moest ik mijn huiswerk doen, want er leek geen einde aan te komen. Een midterm voor dit en een midterm voor dat, en nog een paper, oh en een presentatie en het ging maar door. Maar op onze school hebben we heel sterk een “Work hard, play hard” mentaliteit. Dus je bent echt gemotiveerd om je werk te doen, en het goed te doen, zodat je dan in het weekend kan genieten. Mijn cijfers zijn daarom nog steeds erg goed, en mijn sociale leven gaat ook nog steeds zijn gangetje. Sorrorities zijn een soort van studentenverenigingen waarin je pas in je tweede jaar kan deelnemen. Maar tijdens de lente hebben ze allemaal events zodat ze weten welke meisjes ze leuk vinden en in hun sorrority willen hebben. Tijdens deze events zorgen ze altijd dat er lekker eten is en dan doe je aan ‘girlflirten’; zorgen dat de oudere meisjes je mogen dus. De weekenden hebben een beetje een vast patroon aangenomen, we gaan gezellig eten dan een beetje rond hangen en om 10 uur gaan we ons klaarmaken en om 12 uur staan we in de kroeg te dansen.

Ondertussen zijn we allemaal nu zo close met de vriendinnen dat er ook heel wat drama ontstaat; wie gaat er volgend jaar met wie wonen? Wie mag er niet mee uit? Wie gaat bij welke sorrority? En het is bijzonder hoe alle meiden naar mij toekomen als ze ergens mee zitten, echte vriendschappen heb ik hier dus wel opgebouwd!!

Ten slotte is mijn hockey buiten weer begonnen, wat ik echt heerlijk vindt! Het begint hier nu ook eindelijk lente te worden, dus buiten zijn is helemaal niet erg. Ik ben gewoon erg blij dat ik niet meer naar die stinkende gym hoef! Mijn coaches hebben me vandaag een compliment gegeven over hoe ze vinden dat ik gegroeid ben, en hoe ik vroeger op het veld bijna niets zei, en ze me nu elke seconde konden horen. Dus allemaal heel positief!!

Nog maar een maand te gaan, en ik wil echt nog absoluut niet weg!! Dus ga hier nog een maand genieten en ik zou jullie een beetje op de hoogte houden!!

Liefs, Zoë